Ali Teoman’dan “umut” için bir anlatı: "Café Esperanza"

“Tıpkı koyu kahve gibi, yalnızlık da gitgide dozu artırılan ve yudum yudum tadına varılan bir alışkanlık haline geliyor zamanla.”

Yaşama ve ölüme, umuda ve beklemeye, gerçeğe ve düşe nirengi işaretleriyle dolu, adı “Umut Kahvesi” olarak çevrilebilecek düşünsel bir anlatı “Café Esperanza”.

Ali Teoman, 2009’da davetli olarak gittiği Strasburg’da yazdığı, önce Fransa’da yayımlanan kitabı için şöyle demişti: “İnsanların oturup umutlarını, umutsuzluklarını tartışıp paylaştıkları bir kitap. Adı umut ama içeriğinde umutsuzluk, varoluş, yaşam, sanat gibi şeyler tartışılıyor. Hastalığımdan etkilenerek yazdım ama bu benim hayat hikâyem değil, bir tür metafor. O umutsuzluk halinin anlatılması.”

“Dediğim gibi, Café Esperanza’da ya da değil, olduğu yer çok fark etmiyor insanın, nerede oturursanız oturun, Café Esperanza’da oturmaya devam ediyorsunuz.
Çünkü umut her an kapıyı çalabilir.
Çünkü umut heryerde.”