Bu kitap, öylesine canalıcı bir hayat serüvenine dayanıyor ki, hem yazarı (baş tanığı), hem de yayıncısı için en büyük güçlük ona "tek" bir isim bulmak konusunda doğuyor: "Down Sendromlu Oğlumla 17 yıl" mı demeliydik, "Yalnız Değilsiniz" mi? "Ben Bu İşi Başardım" mı en doğru başlık olurdu, yoksa "Yaşamın Dışlanan Gerçek Yüzü" mü? Elçin Tapan'ın ve Erel Tapan'ın (bir o kadar da Erkan, Eran, Ela Tapan'ın) olağanüstü, ürpertici, soluk kesici aşk öyküsü başka hiçbir aşk öyküsüne benzemiyor: Onu bundan, bütün başlıklar özetlemekte çaresiz kalmıyor mu? Son yılların en büyük tanıklığı.

Özellikler

Kitap
Sayfa Sayısı	207
Kitap Özellikleri
Basım Tarihi	10.1995
Boyut	13.5 x 21 cm
Tadımlık	<p>Sene 1978. Kontrole gittiğim doktorumdan hamile olduğumu öğreniyorum. Ne güzel. Biz aile olarak çocuk seviyor, şikâyet etmeden, hayatımızı çok değiştirmeden, aramıza yeni bir ferdin katılmasıyla çok mutlu ve kolay bir şekilde günümüzü yaşıyoruz. İki çocuğum var, biri kız, yeni misafir hangi cinsten olursa olsun fark etmez. Yeter ki sağlıklı olsun. Artık tecrübeliyim, bu çocuğumu daha da güzel yetiştireceğim, onu doğurmadan seviyorum, hayaller kuruyorum. Kendimi, hamileliğim ilerledikçe çok güzel buluyorum. Hamileliğin, yani bir anne adayı olmanın, Allah'ın bize verdiği en değerli görüntü ve özellik olduğuna inanıyorum. O kadar mutluyum ki bu yüzüme ve davranışlarıma aksediyor. İlk çocuğumda bile bu kadar tadını çıkarmamıştım olayın diye düşünüyorum. Birgün alışveriş yaparken yaşlı bir hanım yanıma yanaşıyor ve "Kızım hamilelik sana ne kadar yakışmış" diyor. İşte diyorum, içim yüzüme vurdu. Bu duygularla, çok rahat ve mutlu bir hamilelikten sonra 23 Temmuz 1978'de İstanbul'da Pakize Tarzı Kliniği'ne yatıyorum. Doktorum Prof. Dr. Rüknettin Tözüm, eşimi ve beni çok seviyor, kızımın doğumunu da o yapmıştı. Ben de kendisini çok yakın hissediyorum, iki nedenle; birisi liseden annemin talebesi olması, ikincisi annemle babamın beraberliklerini bilmesi.</p>
Tekrar Baskı	18. Baskı / 01.2022