“Bununla birlikte, bir de ‘iyi’ Ortaçağ vardır ve özellikle çocukları büyülemeyi sürdürmektedir: öncelikle şövalyeler, şatolar, katedraller, Roman sanatı ve Gotik sanat, renkler (örneğin vitraylar) ve şölenler. Ayrıca Ortaçağ’da kadınların, hâlâ erkeklerden daha aşağı sayılsalar da, toplum içinde daha doğru, daha eşitlikçi, daha ayrıcalıklı bir konum elde ettikleri ya da kendi çabalarıyla bu konumu kazandıkları unutulur sıklıkla...” Ünlü tarihçi Jacques Le Goff Avrupa’nın kuruluşuna hız kazandıran dönemi, Ortaçağ’ı bütün çeşitliliğiyle anlatıyor.

Özellikler

Kitap
Sayfa Sayısı	88
Kitap Özellikleri
Basım Tarihi	07.2008
Boyut	17 x 22 cm
Tadımlık	<p>— Peki ama “Ortaçağ” sözcüğü nereden geliyor? Neden “orta”?<br /> — Bu düşünce Ortaçağ’da, özellikle Ortaçağ’ın sonuna doğru, kendilerinden hemen önceki yüzyılları bir ara dönem, bir geçiş dönemi, ayrıca, kafalarında idealleştirdikleri Antikçağ’a bakıldığında bir gerileme dönemi, karanlık bir süreç olarak değerlendiren bilim adamlarıyla sanatçılar arasında ortaya çıkar önce. (Kendilerince) daha gelişkin gördükleri antik uygarlığı canlandırmak isterler. Bu isteği en çok açığa vuranlar, 15. yüzyılın sonuyla 16. yüzyılın başında, “hümanistler” olarak adlandırılan ‹talyan ozanlardır. ‹nsanoğlunun Tanrı karşısında işlediği günahlar üstünde ısrarla duran Hıristiyan Ortaçağ inancının yüklediğinden çok daha fazla niteliğe sahip olduğunu düşünürler insanların. Bunun bir ikinci nedeni daha vardır. Özellikle 18. yüzyılda<br /> –sizin de gayet iyi anımsattığınız gibi Aydınlanma yüzyılı– Ortaçağ insanlarına ve uygarlığına karşı bir aşağılama modası başgöstermiştir. Aydınlanma döneminde, Ortaçağ’a ilişkin yaratılan imge onu Tanrı inancının insan aklını ezip geçtiği karanlık bir döneme dönüştürür. Hümanistlerin zamanında olsun, Aydınlanma çağında olsun, o yüzyılların büyüklüğü ve güzelliği artık anlaşılmaz olmuştur. Özetle, “Orta” Çağ, daha üstün oldukları düşünülen iki dönem arasında yaşanmıştır: Antikçağ ve Rönesans’la [Yenidendoğuş] başlayan Modern Zamanlar. Bu “yenidendoğuş” sözcüğü de çok anlamlıdır: Antikçağ 15.-16. yüzyıllardan sonra “yeniden doğar”, Ortaçağ ise sadece bir parantezdir sanki!</p>