Che’nin Arjantin’den Bolivya’ya, izini sürmek için 150’den fazla fotoğraf. Silah arkadaşlarının arasında, aynı zamanda Castro’yla, Nâsır’la, Nehru’yla, Tito’yla, Ben Bella’yla, Kruşçev’le birlikte. İçinde yaşağıdı yüzyıla damgasını vuran bir adamın yaşamı.
25 Kasım 1956’da, geceyarısı, aşağı yukarı bir buçukta, Ernesto Guevara devrime katılır: Fidel Castro ve seksen iki adamla birlikte, Granma’ya biner. Yirmi sekiz yaşındadır, tıp okumuştur, Arjantinli’dir, yine de Küba için savaşacaktır: “hasta la victoria siempre”. Ocak 1959’da, zafer kazanılmıştır ama şimdi yapılacak şey yalnızca Küba’da değil, dünya üstünde “İki, üç, daha fazla Vietnam yaratmak” gereken her yerde devrimin gerçekleştirilmesidir. Düşüncelerine bağlı bir uluslararasıcı olan Guevara Afrika topraklarında, Kongo’da bir devrim merkezi yaratmaya çalışır, ardından yeniden Güney Amerika’ya dönüp Bolivya’ya gider, umudu Küba destanını baştan yazmak ve bu kez tüm anakarayı kucaklamaktır. Guerillero heroico’nun serüveni 9 Ekim 1967’de, Bolivya dağlarındaki küçük bir köyde sona erecek, ama Che söylencesi de orada başlayacaktır. Deneyimli muhabir Jean Cormier onun izini adım adım sürüyor.