Şair, öykücü, eleştirmen ve inceleme yazarı Güven Turan, Gizli Alanlar'ının izini sürüyor. Şiir kendi bedeninde, sevilenin, arzulananın bedeninde, parmakları gibi şairin, dizelerle dolaşıyor ve seslerini dinlediği çiçekleri okşuyor. O okşadıkça yeni çiçekler açıyor. Şair kendi gölgesinin derinliklerine iniyor o çiçeklere tutuna tutuna. O çiçeklerin kulağına fısıldadıklarını "duracağı yeri bilmeyen" bir aşkla dile getiriyor.

Özellikler

Kitap
Sayfa Sayısı	58
Kitap Özellikleri
Basım Tarihi	03.2001
Boyut	16 x 16 cm
Tadımlık	<p>Ne atkuyrukları<br /> Ne eğreltiler</p> <p>Yusufçuklar yok</p> <p>İnip çıkan sularla ölçülen<br /> Saatler</p> <p>Nerede buluşuyor<br /> Deniz<br /> Köprülerin ayaklarıyla</p> <p>Katılaşan Lav<br /> bir sevgi<br /> kucaklaması mıdır</p> <p>Korumak<br /> değişimsizdir</p> <p>Açılan çiçek<br /> yemişe dönüşmeli<br /> ve bırakmalıdır yerini<br /> yeni çiçeğe</p> <p>Çölün ıssızlık olduğunu<br /> sessizlik olduğunu<br /> sanmak</p> <p>Bir kentlinin<br /> dağınık haritalarda<br /> dengesini yitirmesi</p> <p>Aşk<br /> duracağı yeri bilmez</p> <p>Yolun yolcusuzluğu</p> <p>Kimsenin yokluğunda<br /> yokluğu tanımlayan biri</p> <p>Korkmuyorum<br /> benimle yürüyorsun<br /> adını daha önce söyledim<br /> şimdi fısıltıyla yineliyorum</p> <p>Yalnızlık sıcacık bir avuçtur<br /> parmaklarımızı<br /> umutla bıraktığımız</p> <p>Gece ayaklarımın dibine<br /> yığılıyor</p> <p>Uykunun aralıksızlığı</p> <p>Us yorgunluğunu<br /> düşlerle biliyor<br /> sözcüğe dönüşen<br /> aşk<br /> gizlenmeyi sürdürüyor</p> <p>Gündoğumu beklemez<br /> gecikmez de</p> <p>ılıyor<br /> kesik görünmüyor</p> <p>Acı neden sonra<br /> başlayacak</p> <p>Kanın akması<br /> dindirebilir</p> <p>Yaranın kapanması<br /> başlatabilir</p> <p>Gecede denizin<br /> sesi</p> <p>Dinginliği dinlemek</p> <p>Uykuda soluklar</p> <p>Uyanınca<br /> alaca karanlıkta<br /> sevgilinin<br /> kıpırtısız yüzü</p> <p>Ten<br /> aşkın kıyısıdır</p>