Şölen - Dostluk

Şölen - Dostluk

Platon (Eflatun, İÖ yaklaşık 428 / 7-İÖ yaklaşık 348 / 7); Bugünkü üniversitenin atası sayılan Akademia’nın kurucusu (İÖ 387) ve hocası Sokrates’i konuşturduğu “diyaloglar”la felsefeyi yazıya en iyi aktarmış olan ustalardan biridir.  En tanınmış diyaloglarından Şölen ve Dostluk’ta ise Platon, denebilirse, İnsanlığın anlamaya çalıştığı en temel duygu “sevgi”nin izini sürmektedir.

Sabahattin Eyüboğlu (1909-1973): Tercüme Bürosu’nda görev aldı. İÜ Edebiyat Fakültesi’nde Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğretim üyesi olarak çalıştı. Köy Enstitülerinde dersler verdi.
Yazdığı birçok kitabın yanı sıra Shakespeare, Montaigne, Platon, Hayyam gibi pek çok önemli yazar ve düşünürün eserlerini çevirdi.

Azra Erhat (1915-1982); Tercüme Bürosu'nun en önemli çevirmenlerindendir. Ortaklaşa yaptığı Homeros ve Hesiodos çevirilerinin yanısıra, dilimize bir de telif Mitoloji Sözlüğü kazandırmıştır.

"“Şölen” Üstüne Birkaç Söz

Es­ki­den Symposion’u her oku­yu­şum­da bir hal olur­du ba­na, ür­pe­rir, sar­sı­lır, he­le Al­ki­bia­des’in söy­le­di­ği Sok­rates öv­gü­sü­ne gel­dim mi, büs­bü­tün co­şar­dım. Ne­den? di­ye
so­rar­dım ken­di ken­di­me. Ne­den böy­le duy­gu­la­nı­yo­rum bu ese­re? Ef­la­tun’un en gü­zel ese­ri mi Symposion? De­ğil. Sokrates’in Savunması var, ko­ca Devlet var. On­lar da Symposion ka­dar gü­zel, de­rin, ufuk­lar açı­cı. Şim­di Symposion’u Sa­ba­hat­tin Eyü­boğ­lu ile di­li­mi­ze çe­vi­rir­ken bak­tım ki, yalnız ben de­ğil­mi­şim duy­gu­la­nan, Symposion be­nim ka­dar ar­ka­da­şı­mı da sar­dı. Se­be­bi­ni de an­lar gi­bi ol­dum ar­tık.Symposion’un so­nun­da sev­gi­ye bü­tün öv­gü­ler bit­tik­ten, mi­sa­fir­le­rin ço­ğu gi­dip, ka­lan­lar da uy­ku­ya dal­dık­tan son­ra, Sok­ra­tes, Agat­hon ve Aris­top­ha­nes baş­ba­şa ka­lır­lar, tra­gedya ve ko­med­ya­dan söz açar­lar. Öy­le ya, Agat­hon Ati­na’nın en genç tra­ged­ya şa­i­ri, an­la­tı­lan top­lan­tı­ya ve­si­le de onun ilk tra­ged­ya­sı ile ka­zan­dı­ğı bi­rin­ci­lik de­ğil mi? Aris­top­ha­nes ise Ati­na’nın en ün­lü ko­med­ya ya­za­rı. Sok­ra­tes’in bu iki şa­ir­le sa­nat üs­tü­ne ko­nuş­ma­sın­dan da­ha ta­bii ne var? Ama ne di­yor Sok­ra­tes! Tra­ged­ya ya­za­rı ko­med­ya da ya­za­bilme­li, şa­i­rin sa­na­tı bir ve bö­lün­mez­dir, gül­dü­rü­cü ve ağ­la­tı­cı ko­nu­lar ara­sın­da ay­rı­lık gay­rı­lık ol­ma­ma­lı. Bü­tün bun­la­rı Ef­la­tun Sok­ra­tes’e uzun uzun söy­let­mi­yor ama Symposion’da ger­çek­leş­ti­ri­yor iki cins ara­sın­da­ki bir­li­ği. Symposion gül­dü­rü­cü ol­sun, ağ­la­tı­cı ol­sun şi­i­ri de aşan, dü­şün­ce­nin sa­nat ka­lıp­la­rı için­de di­le gel­me­si­dir. Hel­len­le­rin phi­lo­sophi­a-bil­ge­lik sev­gi­si de­dik­le­ri fel­se­fe­ye sev­gi­si­ni Ef­la­tun hiç­bir ese­rin­de bu ka­dar iyi be­lirt­me­miş­tir Pha­id­ros, Pa­usa­ni­as, Ery­ksi­mak­hos, Aris­top­ha­nes, Agat­hon bu di­ya­log­da sev­gi�nin çe­şit­le­ri­ni sa­yıp dö­ker­ken, kar­şı­la­rı­na Sok­ra­tes bir tek sev­gi­nin öv­gü­sü ile çı­kar: Bil­ge­lik sev­gi­si.